Dip

Zo zeg! Zit ik even in een dip. Ik heb het even helemaal gehad.
Denk dat de gebroken nachten mijn weerstand inmiddels gebroken hebben.
Ik heb het een week of 2 volgehouden en puur op karakter geleefd maar nu moet ik er helaas toch aan toegeven.
Mijn normaal zo olijke wenkbrauwen hangen als donkere wolken boven m'n ogen.
Binnen het gezin wordt niet meer gepraat, grommen is ervoor in de plaats gekomen.
De unitopener heb ik van de muur gesloopt, ik sla de flesjes gewoon op het aanrecht open.
De hond heb ik letterlijk naar buiten geschopt en ik bedenk me net dat dat vorige week woensdag was.
De telefoon (mobiel en vast) ligt inmiddels in 1000 stukjes achter de tv tegen de kapotgetrapte plinten aan.
Het toetsenbord en het beeldscherm van de laptop waarop ik dit typ hangen met tyraps aan elkaar.  
En als klap op de vuurpijl had ik zojuist slaande ruzie met de stofzuiger.

Nou, dan zit je in een dip. Ofniedan?

Nu lijkt het alsof ik er een geintje van maak maar ik vind mijzelf momenteel een erg onaangenaam persoon. Dat durf ik heus wel van mezelf te zeggen.
Denk dat ik vannacht maar weer 's een keer op de logeerkamer ga liggen.